Groep

Tot Morgen

Muzikanten van Tot Morgen

  • Jan-Bart Vergeylen (zang, mondharmonica)
  • Thomas Impens (gitaar, banjo, ukelele, backing vocals)
  • Bart Van Landuyt (bas)
  • Chris Kinoo (toetsen, gitaar, ukelele, backing vocals)
  • David Matthys (drums, klarinet)

Ex-leden van Tot Morgen

  • Johannes Goedgebeur (gitaar)
  • Pieter Vinck (gitaar)
  • Bram De Neve (gitaar)
  • Gerd De Smet (gitaar)
  • Maarten De Haeck (gitaar, ukelele, mondharmonica)
  • Maarten Huygens (gitaar)
  • Stijn Dhollander (gitaar)
  • Jochen Lammens (gitaar)
  • Jan De Wint (drums)
  • Tom De Man (The Voice & gitaar)
  • Tomas Van Damme (drum)

Geschiedenis

Tot Morgen is een Nederlandstalige kleinkunstband uit Aalst die al een hele poos meedraait. De groep zag het licht in 1998 als een initiatief van Maarten Huygens en de latere frontman Jan-Bart Vergeylen om samen wat te jammen tijdens de improvisatie sessies in café ’t Koerken. Gitarist Gerd De Smet sloot kort nadien aan en vormde samen met Jan-Bart (maar helaas zonder Maarten) een gelegenheidsensemble voor SMI Rock, het toen razend populaire rockfestival van de gelijknamige school.

Het initiatief, met de zeer originele naam ‘J-B&G’, groeide al snel uit tot een volledige bezetting met Stijn Dhollander (slaagde erin de groepsnaam even te veranderen in ‘Brique’) aan de tweede gitaar, Maarten De Haeck als meester-tokkelaar aan de akoestische gitaar en aan de mondharmonica, Bram De Neve aan de bas en Tomas Van Damme aan de drums (Groepsnaam ‘Tot Morgen’ – 2001). De eerste Tot Morgen werd gekenmerkt door een sobere doch meeslepende kleinkunst-sound met eigen liedjes die ontegensprekelijk aan Kommil Foo deden denken. Nummers zoals Stress, Sloeber, Ochtendlicht en Herfstblues stammen uit deze periode en zanger Jan-Bart kleedde elk optreden aan met pittige bindteksten en moppen zoals broodje gitaar (oh boy).

Na een paar jaar hielden Gerd, Stijn en Tomas het voor bekeken, waarna Jan De Wint plaatsnam achter de drums. Jan was de drummer van het ter ziele gegane Misses Bombie waarvan de frontvrouw Sarah Ferri later zou bekend worden met haar Ferritales. Ook Jochen Lammens van Misses Bombie werd uitgenodigd om een paar deuntjes mee te spelen en hoewel hij initieel als tijdelijk lid meedeed omdat zijn hoofdgroep Waldorf op dat ogenblik furore maakte, zou hij nadien nog heel wat jaren aanblijven om Tot Morgen enkele stevige gitaarnummers te bezorgen. Mooie herinneringen aan deze bezetting waren de ’tribute-optredens’ ter ere van Jan De Wilde en Kris De Bruyne bij Zomeren in het Park (2007-2008). Bij deze ter ere van Kris De Bruyne zelfs samen mét Jan De Wilde op één podium!

De groep bereikte een waar hoogtepunt met de demovoorstelling van ‘Meneer de Koekepeer’ in TAL te Aalst (2009) en stond op het punt om cultuurminnend Vlaanderen te veroveren met nummers zoals Medelij, Straatje zonder Eind en Liefde voor Altijd, maar net op dat ogenblik barstte een interne ruzie uit die leidde tot een zware breuk met Maarten en Jan.

Tot Morgen draaide even op een zeer laag pitje en leek op sterven na dood, maar de overblijvers gingen op eigen tempo akoestisch verder en toen Tom De Man, de zanger van het gesplitte In Essence, de groep vervoegde (2010) als gitarist, wist hij als backing vocal de leegtes van Maarten en Jan met zijn engelenstem op te vullen. Dankzij Tom bleef Tot Morgen verder kabbelen, maar niet veel later verliet ook hij de groep omdat zingen veel meer zijn ding was dan gitaar te spelen.

Tot Morgen nam een vreemde wending toen Chris Kinoo, de bassist van het gesplitte In Essence, plots zijn diensten aanbood als drummer. Bram greep dit ogenblik aan om zijn bas in te ruilen voor gitaar waarop Jan-Bart op zoek ging naar iemand nieuw en niet veel later deed Bart Van Landuyt zijn intrede als bassist. De akoestische Tot Morgen kreeg weer een rockbezetting en Chris bracht nieuwe liedjes aan met een heel andere inslag dan de klassieke kleinkunst en het Neil-Young-en-Bob-Dylan genre dat Tot Morgen tot dan hoofdzakelijk had beoefend. Voor Jochen was dit het uitgelezen moment om Tot Morgen van wat stevigere gitaarmuziek te voorzien. Nummers als Stenen Vrouw, Zij Trekt en Rozemarijn getuigen hiervan.

Toen Tot Morgen werd gevraagd om op te treden op De Pikkeling kon Jochen niet van de partij zijn waardoor aan David Matthys werd gevraagd om tijdelijk in te springen als klarinetist. Het introduceren van de klarinet smaakte naar meer: Chris die in een ver verleden nog piano had gespeeld, probeerde in een aantal nummers piano en orgel uit wat Tot Morgen een nieuwe dynamiek gaf. Bij de nummers waarin Chris piano speelde, nam David plaats achter de drums en al gauw werd duidelijk dat David als ervaren drummer Tot Morgen veel strakker maakte en dat de piano een aanvulling was die Tot Morgen al jaren had gemist.

Het stevigere gitaar genre ruimde plaats voor een all-round pop-, rock- en kleinkunst-sound. Spijtig genoeg kon deze nieuwe stijl Jochen maar weinig bekoren, waardoor uiteindelijk ook hij beslist om de groep te verlaten. Dat doet hij net voordat Tot Morgen een van de grootste projecten uit haar geschiedenis zou aanvatten: Tot Morgen schopt u een geweten, een show in het kader van het Louis Paul Boon jaar (2012) waar Jan-Bart, Bram, Bart, Chris en David met bloed, zweet en tranen het komende jaar aan zouden werken.

En de arbeid werd beloond: Tot Morgen speelt een dijk van een show in de kapel van het stedelijk museum te Aalst, een onvergetelijke mijlpaal in de geschiedenis van Tot Morgen waarin teksten van Louis Paul Boon in verband werden gebracht met de liedjes van Tot Morgen. Speciaal voor de gelegendheid zette Tot Morgen een aantal tekstfragmenten van Louis Paul Boon op muziek. In het najaar wordt de show een aantal keren hernomen als schoolvoorstelling voor DvM HTB Aalst en Sint-Vincentius Gijzegem.

De laatste wijziging in de samenstelling van Tot Morgen komt er wanneer Bram op een goede avond tussen pot en pint na de repetitie besluit dat hij ‘er eens mee gaat stoppen’. Bram vindt zijn nieuwe gading in het spelen van covers met Her Band samen met Tom De Man en Charlotte Van Schuylenbergh, maar ook de hardere covers van de jaren ’90 bij Alternative Nation dragen zijn voorkeur weg. Ook David gaat drummen bij Alternative Nation, maar blijft dit combineren met Tot Morgen.

Jan-Bart komt via de bevriende groep Savolapijn in contact met Pieter Vinck die er zo nu en dan accordeon speelt. En het treft! Pieter was net op zoek naar een band om zijn talent als gitarist nog eens op te frissen en niet veel later vervoegt hij Tot Morgen. Na een moeilijke start tilt Pieter Tot Morgen weer op een zeer hoog niveau. Hiervan getuigen het legendarisch optreden op de Streekbierenfestival in 2015, Neanderthalers 2, het voorprogramma van Flip Kowlier, het kerstconcert met de Harmonie van Herdersem en als kers op de taart de selectie voor de halve finale van de Nekka Wedstrijd 2016.

Begin 2016 houdt ook Pieter Vinck het voor bekeken. Tot Morgen is weer op zoek naar een gitarist. Bram De Neve en Maarten De Haeck komen Tot Morgen uit de nood helpen voor de optredens op de Fabulafeesten in Gent en het Streekbierenfestival in Erembodegem tijdens de zomer van 2016, maar beiden besluiten na de zomer dit niet meer verder te zetten.

Na een periode van 6 maanden zoeken, stootte Tot Morgen op de jonge snaak Johannes Goedgebeur. Hij repeteert mee vanaf januari 2017 en na veel zwoegen, zweten en zwijgen (maar daarnaast ook veel babbelen), speelt Johannes een dijk van een optreden in Café Den Hert op 17 juni 2017.

Johannes speelt een aantal puike optredens waaronder Shelter begin juli 2017 en DvM Spinozje Rock op 20 april 2018, maar er groeit al snel een innerlijke onvrede over waar iedereen met Tot Morgen naartoe wil. Johannes verlaat in onderling overleg de groep medio 2018.

Tot Morgen kabbelt enkele maanden voort zonder gitarist tot Thomas Impens de groep versterkt en Tot Morgen weer tot een retestrakke focus dwingt. Zijn eerste wapenfeit met Tot Morgen is het Warmste Oudercontact in DvM op 13 december 2018. Welkom Thomas!